شعرونه
ماتې غوټۍ
ته وﻻړ وې راته ﻻر کې ما درمنډه واخيستله د خپل مات زړه ارمانونو مې ځولۍ درله سپړله چې پلو مې درله خور کړ ...
وروستۍ سلګۍ
هو ، سلګۍ يې چې وروستۍ شوې چا پې تيره كلمه د شهادت كړه او چا ستونی په اوبو ورله تازه كړو زه يې خوا کې وم وﻻړه م ...
د ښوونځي لارې
باده پوهيږم چې زماله تلو به وروسته وروسته ته د کوم شوخ ماشوم په څير په دې خاورينو لارو زما د پلونو انځورونه ...
غزل
تازه تازه وږمـــــې دى نه راځــــــي د چا لــــــه فصل د مړاوو شـــــــــمو حاصل اخــــــــــلو د رڼا له ...
مروريمه جانانه
شومه اوښکه درنه لويږم په بڼوکې مې درنيسه رقيبان دې راته کسې پريږده ښکل دې کړمه کسې پريږده شون ...
د اميد غونډۍ
د روژې مياشت تېره شوه اختر هم راغی او لاړ خو زۀ تر اوسه ناست يم پاس په غونډۍ د اميد او،د چا لاره څارم پر ...
کليمـــه داره
هلته ساينسدان د لوړ تخنيک په تار ډبره تړي دلته ګل ژبې سمندر په يوه خبره تړي خود به د شپې پر پاسني مخ ټوله شپه ر ...
زه او ته چې ماشومان وو
په د ې هيله چې دغه شعرچې زما دډېروترخو شېبوانځوردی خپورکړئ ، زه چې اوس کله خپل ماشومتوب راپه يادکړم نودغه نظم پ ...
پښتنه اوښکه
د دوږخ تر څنګ ميشت سوي ثـوابــونـــه و نفلــونــــو تــــه نـڅا کړي ګناهــــــونـــه ماښام غواړي ورته س ...