د پاڼې محتوا

شعرونه


آشپز کرایه نشین

شروع کردند زنده گی را یک زوج خوشبخت اما بودند همانند دیگر جوانان تهی دست ز دار دنیا داشتند یک خانه ی دو اتاقهق ...

شعر

نـومـيـالي او وتـلي شـاعـر الـحاج پيرمحمد کاروان تـه ډالۍ کلـه چې مې د کاروان صاحب (يوزرغون د نـغمو سيـند) ولو ...

غزل

د سر ورکو عاشقـانـو په قـدم ځو کله يار او کله دار ته پکې هم ځو ځان په زوره خپل منزل ته رسوئ شوپښتانه يو که کاږه ځ ...

غزل

چې مــې ګــلـشــن ته د خزان بادونه زنګ ووهينو د تنــکـو تنـکــو ګــلانو شونډې رنګ ووهي مونږ چې د ميــنـې پـه ا ...

صدا کن!

صدا کن! (بر اساس یک ترانه ی محلی) مرا از بدخشان و بدخشانی صدا کن ز شهرکوه های بلند پامیری صدا کن صدایم ک ...

نوستالوژی

چه صفایی بود در آن روزگاران نشسته با فامیل دور یک دسترخوان صدای رادیوی خانه بود بلند پیام صبحگاهی داشت بهر یا ...

څو په خپله

څو په خپله سره یو نه شو ورکیږو لاترڅو به په سرو وینو کې لمبیږو هره ورځ دلته د غم په ټغر ناست یود غزني ،کابل،ننګ ...