مدې تیرې شـــوې کلـــونه انتظار یو
پـه خیالونو، تصورکـــې د روزګار یو
دهر پوه او مبتکرپـــه تمه ناست یو
لا یې ضعم ، کار نامو ته امیدوار یو
پدې هیله چې بـــه سوله ، امن را شي
په هر لوري به اخته په کار او زیار یو
ځوان کهول به خپل وطن کې اسوده وي
نور به خلاص د بل محنت او د ازار یو
د کوکنار او بنګ د بوټو کر په ځای به
کروندګر به د زعفران، غنم او جوار یو
په نیشو روږدي علاج به هر بیمار وي
ټول په فکر، جوړیدو د خپل دیار یو
لا تر څو به د غفلت په خوب بیده یو؟
غلط شوي د هـــر چا په تش ګفتار یو
افغاني وطن کې هره ورځ مرګی دی
دې غمجن، غمجن حالاتو نه بیزار یو
