د پاڼې محتوا

ادب او كلتور


بيوطنه کډوال

خیال می وه چه زه او ته بهتر ابده پاتى کيږوغیږ په غیږ به یو مونږ دواړهلاس په لاس واړه بې خارهبې بیلتونه او بې باک ...

غزل

غزل مرمه زه په شان د شمعې په ژړا او په سلګو کې = ستا غمو داسې پایمال کړم لکه بوس د غوبل پښو کې تر هغې پورې ب ...

غزل

وار د کلي که د ښار و نيمه شپه وه د ړانده راکېټ گوزار و نيمه شپه وه ښايي گنډه د دسمال يې خلاصه شوي د بنگړيو ش ...