هغه غر، هغه سيوری
ډک جـــــام مــــــې له مـــنګولــــود جانان ونړيده يـــــو سيــــــوری له لمــــنې د اســــمان ...
ډک جـــــام مــــــې له مـــنګولــــود جانان ونړيده يـــــو سيــــــوری له لمــــنې د اســــمان ...
څنګه به تسل د پښتو وکړمه يارانو دا چــــــې د پــــښتو د ادب ناوې راته ژاړي زړه يې نا ارامه دی د هجر د ...
د المان اسمان تياره و تورې وريځې پرې خورې وې لمر له قهره مخ پټ کړی نه يې نور نه يې شغلې وې غوټۍ خوله نه خلا ...
ﻻزمــــــانه دخــــــدای په خيال کې نه وه ما ســــــندريز شان پيغلتوب کې ليدې زه چــــې اوده وم د عـــــ ...
دا شعر مې زمونږ د اريوب يو شاعر ورور ته ليکلی ستا له خمه ډک غزل کې دا دتورو تصويرونه ...
سپينه سپوږمۍ د تورو تورو غرونو شا ته پټه د غره پر دنګه څوكه لاس د پلوشو ...
ده که کرۍ ورځ په اوږه درنې ډبرې راوړې خو ېې خپل کور ته د حلالو ملغلرې راوړې زه ترې نو څنګه اوس مخ پټ کړم څ ...
ستا د مخ غزل شوم او ستا شعر شوم تا نه هير شومـــــــه هسې دې د زړه پر کلي تير شــــوم تـــــــا نه هيــــــ ...
غزل وخت را مات که،رنګ يې واوښت،زړه يې سورى شو د دې ښار هغه يو روغ هم لېونى شو ويل يې نور يې له دنيا نه موړ زړګى ...
ديدن ته بې قراره يم اشنا كله راځې ما ټول عمر ژړلي دي خندا كله راځې وږمې د پسرلي نشته دا بڼ راته شړ ښكاري د شپ ...