آمــــــــــــیل
دسپینو اوښکو د په دګریوان په لمن زانګي
سلګۍ سلګۍ
ژوندون مې دکاروان په لمن زانګي
شیبې دبې وسۍ داخیال او فکر رانه وژني
د حسن ښـــــــــــاپېرۍ د بیابان په لمن زانګي
یم ستړی ژوندون
مې دهوسۍ ګړندی ګام
شو
نرګـــــس په نر موپاڼو دخزان په لمن زانګي
روان ی په بل لوري زمونږ دکلــــي
ګودر ورک دی
دا خــــــیال مې همشه د خپل جانان
په لمن زانګي
په خړ
و سپیرو دښتو کې قدم دآشنا ګورم
لمبې دسوي زړه مې دساروان په
لمن زانګي
سپوږمۍ
دستا ګریوان کې مې همیش لاسونو بند دي
ستا حسن همشه دسور پیزوان په
لمن زانګي
