غېر ورته پۀ
سپکه باندې ګوري بـۀ کوم قام ته چې خپله ژبه سپکه شي
يـو شئ لکـه غر اے پښتنو ګـورے کاڼـي بـې دَ غــر نـۀ بــې درکـــه شــي
٭٭٭٭٭
ډېر څۀ پۀ دُنيا کښې مو نصيب نۀ شــو څــوک وئ نـعمـتـونــه پــۀ پېسـو نــۀ دي
څنګ بۀ تېرېدے دَ غريب شپې ورځيښــه ده چــې يـــادونــه پــۀ پـېسـو نــۀ دې
٭٭٭٭٭
خـوشحالۍ مې دي غمونو تـه پــۀ نخه ښه ده ښه ده چې دَ هر چا خواشي يخه
ګېـلــــه ځـکـــــه دَ هـېـچــــا کــــولے نـشــمدَ تــــواب بــۀ نـصـيـب وي دغـــه بــرخـــه
٭٭٭٭٭
ستـرګې زمــا وے پټې کــړې يـقـيـن مــــــا لاروي ګـڼــــل دَ لار مـلــګــــــــري
بې شمـاره خلـق پۀ دُنيـا کښـې اوسـيزړۀ ته نزدے وي بس دَ شمار ملګري
٭٭٭٭٭
ربه ! دومــره وخـت دُنيــا کښې درنــه غـواړم پۀ زړګي کښې چې آرمـان مې پــاتــې نــۀ شـي
داسې مخ پۀ وړاندې تګ مونږ له پۀ کار دے دَ نــــاکام قــدم نـشـــان چـــې پـــاتــې نــــۀ شــي
٭٭٭٭٭
