ډېر خلک راغلل او ډېر واپس د تل لپاره وکوچېدل، ژوند همدا دی. ورځ تېریږي، شپه سبا کېږي، اوونۍ بې درېغه د ورځو او شپو د تېرېدو کوربتوب کوي، د هیچا خاطر نه کوي، هر څه معمولاً د تېر په څېر روان وي، کله شپې لنډیږي، ورځې اوږدیږي، کله ورځې لنډیږي، شپې اوږديږي، کله هوا او موسم یخیږي، خلک ډېر ساړه په تنګوي، کله هوا او موسم دومره ګرم شي، چې آن ډېره توده آب هوا یې له ژوند زړه ور توروي، له کار و روزګار پکې خبره وځي او آن ډېری مهال پکې خلک له کوره هم نشي وتی.
ژوند همداسې بې درېغه مخته روان دی، بیا یې ولې تاسې بدرنګ کړئ، ولې د نورو زړونه آزار کړئ، ولې د نورو پښې ووهئ، ولې نورو لومې کېږدئ.
ژوند مو رنګین کړئ، مه یې بدرنګوئ او هڅه وکړئ چې یوه خوله خوښي او مُسکا نورو ته وکړئ.
پای
