ما په اوږو مه اچوئ
ما په سینو مه ټومبئ
زما په تور سره زرغونه وجود کې
د حماسو سیندونه
دنمایش په تورو ولې وژنئ؟
ستاسې له دغې مینې
یو نه
یو زر ځلې مننه کوم
مګر د خدای ظالمو!
نو مینه داسې کیږي؟
د چا عظمت ساتل همدغسې وي؟
ویاړونه دا رنګې وي؟
چې زه او ګل وطن مې
د اولادونو په سرو وینو کې
غرقاب ولاړ یو
د اجلونو د دوزخ په خوله کې
د سرو دردونو په تناب ولاړ یو
نو ما په اوږو مه اچوئ
ما په سینو مه ټومبئ
ځکه زه اوس
ددروغجنو
بې وجدانو
وطن پلورو
نماینده نه یمه
زه د پیړیو وړاندې
ددې نړۍ شهزاده
زه د پیړیو وړاندې
دلوی او ستر افغانستان فخر وم
د هر افغان فخر وم
ان د انسان فخر وم
