چې مو په شونډو کې ويده موسکا راويښه نه شي
له موږه تللې او خپه رڼا راويښه نه شي
سترګې مو باسي او په خوله زموږ مهرونه وهي
چې په شپېلۍ کې د ژوندون نوا راويښه نه شي
د جادوګرو ښامارانو د ښکلا زړه راکاږي
له کومې خوا به د موسى(ع) امسا راويښه نه شي
جېلوانه! ورو زولنې اچوه لاسو ته زما
چې په شرنګي يې دا ويده دنيا راويښه نه شي
يوه شېبه د خوشالۍ ده نغمې وروغږوئ
دم غنېمت دى څو شېبې ژړا راويښه نه شي
تتي رڼا ته د سپوږمۍ يې پټ دېدن کومه
په زړه کې خداى، خداى يادوم چې دا راويښه نه شي
