نوی کال او پسرلی دې ټولو افغانانو ته نېکمرغه وي. د پسرلي د راتګ په ویاړ د ښکارندوی غوري لاندې بوللـه تاسو ته وړاندې کوم. هېره دې نه وي چې د دې بوللې محتوا د سلطان شهاب الدین غوري(رح) په ستاینه کې ویلي شوي ده، ما د هغه بیتونو له راوستلو ډډه وکړه، کوم چې د سلطان په ستاینه کې ویلي شوي وو او یواځې مې هغه بیتونه راوستل چې پسرلی په کې ستایل شوی دی.
د پسرلي ښکلونکي بیا کړه سینګارونه بیا یې ولونل په غرونو کې لالونه
مځکه شنه، لاښونه شنه لمنې شنې سوېطیلسان زمردي واغوسته غرونه
د نیسان مشاطې لاس د مچیدو دیمرغلرو باندې وښکلل بڼونه
د غاټولو جنډی خاندي وريدي تهزرغونو بڼو کې ناڅي زلمي جونه
لکه ناوې چې سور ټیک په تندي وکاهسې وګاڼل غټولو سره پسولونه
مرغلرې چې اورو وخونولیهپه ځلا یې سوه راڼه خپاره دښتونه
زرغونو مځکو کې ځل کا لکه ستوریهچې پر هسک باندې ځلیږي سپین ګلونه
سپينې واورې ویلېده کاندي بهیږيلکه اوښې د مین پر ګرېوانونه
هر پلو رڼې والې بهاندې خانديله خوښیه سر وهي په سینګړونه
هر پلو د ګلو وږم دی لونلی ته وا راغله له ختنه کاروانونه
د مسیح په پو به مړو ژوندون بیا موندپسرلی مګر مسیح سو په پوکړونه
له مړو خاورو یې آغلی ګل رایوستوچ بیدیا او غر ئې کړله جنتونه
سړی جاجي چې را مشت کړ را مشتګروګهیځ چوڼی چې په بڼ وکا ږغونه
په بربڼ چې ږغ د چوڼیو نغوږېده سيته وا چندي سره پیو دي اشکلونه
د زلما ټاپی راغلی دی پر جنډیولکه پیغله غوټۍ کاندي مکیزونه
د پوپلو مخ سور کړی پسرلي دییو د بل په غاړه اچوي لاسونه
د هېندارو په څیر غرونه سپین وړنګن ديچې پر واورو باندې ځل وکا لمرونه
په غورځنګ، غورځنګ له خولې ځګونه باسيلکه شڼ هاتي شڼا کاندي سیندونه
د لغتونو ماناوې:
ښکلونکی: ښایسته کوونکی
لونل: پاښل یا شنل
ګاڼل: مرصع، په ګېڼو ښایسته کول
ځل: نور اچول
والې: ویالې
سینګړ: ډبرینه ځمکه
جاجل: تصور کول، انځورول
رامشت: مطرب
چوڼی: بلبل
چندی: شاعر
پېودل: ترتیب ورکول، منظمول
اشکلونه: د شعر کومه بڼه ده.(اشلوک)
ټول لغتونه د پروفیسور عبدالحی حبیبی له شرحو او تعلیقاتو څخه اخیستل شوي.
وروستي