غزل

 
نه پوهېږم چې زړگى لري سېنه کې
که د زړه په نوم  لرگى لري سېنه کې
 
زه به هم  پکې د مينې لمــــــــــــونځ  ادا کړم
که د خداى(ج) په نوم په کورگى لري سېنه کې
 
 
په محشر به يې تپوس له ياره وشي
د يار نښه شين لوگى لري سېنه کې
 
د بشر غوښې مدام پکې پخېږي
ځينې خلک وي دېگى لري سېنه کې
 
د ساده د هيلو ونې يې کړې لنډې
د خبرو تبرگى لري سېنه کې.
 
١١ /٠٤ /١٣٨٦
حيدرآباد