ډير کلونه تيرشوه مگر نکړه چا
زما دزړ زخمونو ته پټۍ جوړه
چا راته باروت راوړه چا راتهبمونه
چا مي نيمه خواکړه دا تنكۍ تنكې ګلونه
څوك را كۍ اپين كری
څوك مي دبچيو غل
څوك مي د تاريخ دښمن
څوك مي دپتكيو غل
څوك يي په بوجيو وړی چا ډك كړل جولونه
چا مي شتمنيو ته ګنډلي غټ جيبونه
چا سره ياري وكړم چا باندي ويسا
چانه زه نفرت وكړم چا سره وفا
لاره رانه ورکه ده، گرحُم په مجنون پسي
زه يم بي هدفه بي مجنونه يو ليلا
ډار زما په دی کي دی, نه چې شي داورځ تيره
نه چې په ما شپه شي، تا ريکه او دا بيديا
نه چې دادغرو ليويان ما خواره بربنډه كړی
نه چې د (( اشنا )) د ژوند او ږده قصه لنډه كړی
پکتيا د ۱۳۸۲کالد دلویمياشت
