غزل

ستا راتگ زما په گټه تمامېږي
پروا نشته که مې څټه تمامېږي

نن دې وخت دى چې د پوهې څراغ  بل کړې
د رڼا سپينه سکروټه تمامېږي

د پاچا د خزانو پشانې گوره
د زړه زور مې تل په پټه تمامېږي

د حالاتو اژدها راپسې راغله
نه په چيغه(۱)نه په سټه(۲)تمامېږي

خپل وطن کې موځولۍ نيولې بل ته
دا کېسه خو ډېره غټه تمامېږي

ستا په غم کې د مين مټې کږې شوې
زور د ونې هم په سټه(۳)تمامېږي

د ساده د عمر تېلو ته حيران يم
بې ډېوې او بې ډېوټه تمامېږي.
                                                                                    ۰۸ /٠٣/١٣٨٦
                                                                                  حيدرآباد
(۱)  چيغه : په څه پېښه پسې ناڅاپي اوسملاسي دخلکو داسې لښکر وتل چې ډول ،ډول تېره پڅهورسره وي.
(۲)  سټه : يوڅه له منځه وړل،ديوې کورنۍ له منځه وړل.
(٣)  سټه : د ونې تنه.