غزل

 
د گلو کر کې ازغي خپله کېږي
کر د مالي په خوښه کله کېږي

زه که گيله کوم خپه چې نه شې
خواږه اشنا گيله له خپله کېږي

د امتحان په غټو غټو کاڼو
د يار تلل د ژوند په تله کېږي

ډار مې له تکې تورې شپې نه، نه شي
ډار مې د ستا له تور اوربله کېږي

مينه چې سر ته رسېدلى نه شي
ساده جانانه نو بيا څله کېږي.

 
١٣/١٠/١٣٨٥
حيدرآباد