ولسمشر ته د کنځلو دود

ولسمشر ته د کنځلو دود                                                
دا ډیره موده کیږی ، چی په انترنیتی ویب پاڼو کی د ځینو ښاغلو لیکوالو لیکنی لولم ، چی ښاغلی ریس جمهور حامد کرزی صیب ته لکه د یوه دود  په شکل زیاړی ( کنځل ) سپکی او سپوری لیکی . 
ما به مخکی دا فکر کولو چی زموږ نالوستی د کنځلو کلتور پر مخ بیایی ، ځکه چی دوی ډیر وخت په هره موضوع کښی په تونده او سپکه لهجه غواړی چی خبره حل کړی .  
خو اوس چی وینم ډیرۍ لوستی مشری طبقی هم په دی بد عمل لاس پوری کړی دی ، مشره طبقه می ځکه یاده کړه چی دوی ځانونه ته دی مشرانو خطاب هم کوی ، او دوی ښاغلی ځانونه ته د وطنپرستۍ له لقب نه دی ګټی په اخیستو سره غواړی ځان ته د دی حق ورکړی  چی یو چا ته کنځل وکړی .  
او هغه لیکوالان چی دوی په دی عمل لاس پوری کوی کیدای شی چی دوی غواړی په دی عمل سره ځانونه د اولس په منځ کی مطرح کړی تر څو دوی په دی توانیدلی وی چی په ټولنه کی خاص ځای ولری . 
 نو غواړم چی په دی موضوع له تاسو قدرمنو لوستونکو سره یو ژوندی مثال شریک کړم .
دا دوی ورځی دی مخه می چی کله د عادت له مخی د فیسبوک صفحی ته داخل شوم ، ګورم چی زموږ یوه مشر لیکوال د  خپل فیسبوک په وال باندی دی یوه مشر افغان لور تصویر د سپکو او سپورو سره نشر ته سپارلی و .
 په دغه تصویر باندی ډیرو ځوانانو هم خپل نظرونه ورکړی و ، خو ما ته ډیره د تعجب خبره دا وه چی تر ټولو ډیری سپکی خبری پکی چی ځانونه ته مشران هم وایی لیکلی وی .
او له دغی جملی څخه یوه مشر لیکوال بیا کرزی صیب ته پکی کنځل کړی وی او هغه هم په دا شکل .
  (  کرزي خو خپله د مور لمن خرڅه کړې ده  . ) 
دغه ښاغلی ځان ته   یوه مشر ، ډاکتر ، روشنفکره ، وطن پرسته ، سیاست پوه هم وایی  ، دا می صرف یو کوچنۍ مثال راواخست .
نو ستاسو لوستونکو قضاوت به څه وی چی ایا دغه لیکوال هم له دغه پاسو خصلتونو  څخه کوم یو له ده سره جوجاړۍ خوری ؟  زما ځواب به منفی وی ، ځکه چی دا یو هم دی ده له شخصیت سره سمون نه خوری ، ځکه چی دا زموږ په ټولنه کی دا  یو منلی شوی رواج دی چی یو څوک په تونده لهجه او په کنځلو تکیه کوی ، دا نو د دی معنا ورکوی چی دی دغه ښاغلی  فامیلی تربیه کمزوری ده . کچیری دغه ښاغلی ته خپلو مشرانو دا ښودلی وایی چی دی بل چا شخصیت ته توهین دی ځان توهین دی ، بل چا ته سپکی او سپوری ویل ځان ته ویل دی ، نو دغه ښاغلی لیکوال به هیڅ کله له داسی لهجی کار نه اخیست .
کله می چی دغه ښاغلی مشر ته ولیکل چی بد ، رد او تونده لهجه د وطن د مور لمن دوا نشی ګرځیدلی او دا یی دی حل لار نه ده .
 نو دغه ښاغلی مشر ما ته ولیکل چی ته لا ځوان یی او ته باید د د مشرانو سره د خبرو طریقه زده کړی او له هیڅ خبر نه یی .
خو اوس زما سره دا سوال دی چی دغه مشر لیکوال به ما ته په دی بدو الفاضو سره چی دی یی لکه ټوپک د مرمۍ په شان استعمالوی کوم دلیل ووایی چی په حقه دی . او یا ځانته دی دی حق ورکوی چی یی  د یو چا په غیاب کی د یو چا بی عزتی وکړی ؟
زه داسی نه وایم چی په دغه هیواد کی به د چا سره ظلم نه وی شوی ، ځکه چی داسی څوک پیدا نشو چی ده دې  خپل زړه نه وی یخ کړی.  
 خو د کنځلو او بدو ردو استعمال اوس زموږ د لوستی طبقی بیخی دود ګرځیدلی دی  ، او که څوک غواړی چی دا وطن دی اباد شی ، پرمختګ دې وکړی ، نو په زما په اند دایی د حل لار نه ده .
مو باید د مشکل اساسی برخه راوسپړو ، علت یی پیدا کړو چی زموږ دی بدبختۍ لامل څه دی ؟ 
او که څوک دا دا فکر کوی چی موږ به دغه وطن په هسی چټیاتو ویلو اباد کړو نو دا یوه لویه تیروتنه ده ، د دغه وطن د  ابادۍ او پرمختګ  راز په حقیقت کی وررګلوۍ ته ،  وطنپرستۍ ته او د بل عزت ته د عزت په سترګه کتل ، او د امن په راتللو کیدای شی ، چی دا وطن اباد شی .  
 
 
هلمند پردیس