هر منزل مې شو اغاز د بل منزلچې د عشق په پل مې کېښودلو پل
شېخ وو بوخت د ښو او بدو په حساب کښېما خالونه د جانان د مخ شمارل
څو به ناست وای د ساقي ست او سلا تهځکه جوړ شوولم ساقي د ځان مې خپل
د شاعر د خيال دنيا وه, که ئې خوب ووڅوک مسره وه ،څوک سندره ،څوک غزل
د زړۀ حال چې مې رسوا نشي،نو ځکه ما ژړا کړه، خو ژړا ما ته خندل
د اسمان نه به ئي پور کړم ،پروا نکړهکه ستا خوښ وي زما اوښکې تويول
نصيب بيا مين هغې کوڅې ته را وستچې يې سپو ورته همېش بد،بد کتل
پېښور ٩/٩/٢٠١١ م٠ق٠مين
