په اوښکو، درد ، په مرګ ، تيارو کې هم روښان پاتې يم
عجبه نه ده؟ دومره سختو کې هم ځوان پاتې يم
څه د حسينو بهانو په شور کې ژوند تيروم
بس د اوبو په سر روان ځګ يم روان پاتې يم
زما د ورکې هڅه ناکه کوی هسې هم زه
د اور هيندارو کې منظر د ګلستان پاتې يم
کله سر ګرم ، کله يخ زړه ، کله شين له خندا
په قيمارباز عمر مې څه ښکلی تاوان پاتې يم
نورو ته تيږه يم جلانه ! خو يو تا ظالم ته
روا شراب ، ګرمې شيدې ، صدقه قربان پاتې يم
ــــــــــــــــــــــــــــــــ
سيدجيلاني جلان
کابل
٢غویي
