اصرار افراطی بر استعمال فرهنگ فارسی در جایی که تحمیل یا بهانه ی کثرت استفاده می شود، هرگز منطقی نیست. سایه ی شوم شوونیسم فارسکی که صد سال است با امکانات مالی ایران در منطقه گسترده می شود، در پی حذف و استحاله ی فرهنگ هاست.
در بستر حیات مردمی که در واحد های سیاسی منقسم شده اند، خلط فرهنگ ها و زبان ها که زبان به اصطلاح فارسی را مدیون اعراب، ترکان و پشتون ها می کند، صورت استفاده ی آن به حیث عنصری که در جغرافیای رسمیات، سهولت افهام و تفهیم را به میان آورده بود، بی هیچ ذهنیت ضد آن را باقی می گذارد. سهل انگاری در برابر این کنش تا زمانی مهم نبود که شوونیسم فارسی خلق نشده بود.
با آغاز حاکمیت پهلوی ها در ایران، توجه به گسترش مفهوم فارسی زبان به عنوان ستری که می تواند هویت ها را حذف کند، اصرار به کثرت استفاده را حاد می سازد. جمهوری اسلامی نیز با مدعای فرهنگی سلطنت پهلوی به ویژه در جغرافیای افغانستان از کثرت فارسی حمایت می کند. این بزرگ نمایی، جغرافیای فارسکی را تا تاجکستان وصل می کند. بنابراین، هجوم فرهنگی ایرانی، بدتر از آن است که تصور می شود.
ما از رهگذر رسمیات ایران که به نام جمهوری اسلامی شناخته می شود، از دید کافی به ماهیت این رژیم برخودار نیستیم. در حالی که با نسخه ی شیعه، جغرافیای شیعه گان را در می نوردند و شهرت جمهوری اسلامی، سجل بین المللی است، دست اندرکاران این سیستم، هرچند با خصوصیت استحاله ی قومی (عرب فارسی زبان) که سادات ایران را خلق کرده است، هویت مشخص دارند، اما ابزار فرهنگی، جلد دیگری ست که با بازی در آن، به قلمرو سیاسی و نفوذ شیعه و ایران می افزایند.
حساسیت افغانی ضد هجوم فرهنگی ایران، افغان های زیادی را تحریک می کند تا به موقع یا فعالانه سیاست های فرهنگی ایران را نقد کنند، اما صورت مدهش فارسیسم، هنوز ناشناخته مانده است. وقتی تعصب آنان روی کاربرد ترمینالوژی فارسکی را می بینیم که فقط برای اصطلاح غلط «خلیج فارس»، بسیج می شوند، ساده گرفتن حضور فرهنگی غیر موجه ی آنان در افغانستان، حماقت محض است.
اجحاف گسترده در برابر اکثریت غیر فارس ایران، به حدی ست که اگر ماهیت شیعه ی صفوی، سنیان را کافر می پندارد که سنیان ایران بسیار محروم می مانند، ماهیت فارسیسم ایران با ستر فارسی زبان، از پا نه نشسته است که با حفظ مصنوعی هویت زبانی، رویت جعلی اکثریت خویش را پنهان کند.
صحبت های وحشتناک سيد محمد بطحايى، وزير آموزش و پرورش جمهورى اسلامى ايران که در مورد کاربرد زبان های محلی ده ها قوم غیر فارس هشدار می دهد، در فضای مجازی و رسانه یی ضمن محکومیت ها، ماهیت رژیمی را برملا می سازند که به نام اسلامی، اما فاشیسم و شوونیسم حاکمیت پهلوی را حفظ کرده است.
در میان های روز های بین المللی، روز زبان مادری، تسجیل جهانی حقوق اقوام و فرهنگ هاست. بنابراین، حمایت از فرهنگ ها جزو مقوله ی انترپولوژی (بشر شناسی)، به معرفه ی علمی خصوصیات انسانی مبدل شده است.
هراس از استعمال زبان مادری در کشوری که به نام جمهوری اسلامی ایران رسمیت دارد، در حوزه ی به اصطلاح اشتراکات، ما را نیز با عمق فاجعه ای آشنا می کند که به نام هجوم فرهنگی ایران می شناسیم.
وزیر آموزش و پرورش یک کشور اسلامی که به پیروی از باور های قرآنی باید به شعوب و قبایل ارج بگذارد، دار و ندار مردم را به نام فارسی زبان، مصادره می کند. بدتر از همه قبول فرهنگ ها و تسهیلات انسانی که به افهام و تفهیم کمک می کنند، هراس آور تلقی می شود.
پخش ویدیوی وزیر آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران، واکنش های زیادی را بر انگیخته است. این حرکت، اقوام غیر فارس ایران را در قبال حفظ فرهنگ ها و هویت های شان تشجیع می کند.
آن چه برای ما واجب تر است، تدقیق بیشتر فرهنگ های استیجاری، استقراضی و بیگانه می باشد. نباید اجازه دهیم با تحریف نام دری، هویت فارسی زبان، دایره ی مشکلات ما را وارد حوزه ی توهم شوونیسم ایران بسازد.
استنباط من از سخنان وزیر آموزش و پرورش ایران، به این نتیجه می رسد که اگر میزان تعصب آنان در جغرافیای جمهوری اسلامی، حد و مرز انسانی نمی شناسد، در قبال فرهنگ ها، ارزش ها و حقوق کشور هایی که به نام حوزه ی اشتراکات به آن ها چشم دوخته اند، هیچ مسوولیتی را نمی پذیرند.
عناصر مذهبی (شیعه) و زبان (فارسی)، دو عامل انتقال مفاهیم مرکز گریز در جانب افغانی اند که با مصادره ی هویت و ها و منافع ما، همه را به ایران منتقل می کنند. با آن که تاریخ ما از رویت کاملاً مستقل 300 سال اخیر آگاهی می دهد، اما این بینش در هیچ تحلیل ایرانی رسمیت ندارد. اگر به هرات چشم دوخته اند، اشتهای خویش را پنهان نمی کنند که می بینند شیعه ی صفوی و فارسی ایرانی، درز های حیاط افغانستان شده اند. آنان به اقوام کشور خودشان رحم نمی کنند، چرا به ما حُسن نیت داشته باشند.
هیچ فرقی میان عداوت مسلمانی و غیر مسلمانی وجود ندارد. در واحد های سیاسی دنیا، باور های دینی را غیر ملی می دانند که هرچند باعث تداخل می شوند، اما نسخه های ایرانی، عربی، پاکستانی و غیره نیز دارند.
کلپ سخنرانی وحشتناک وزیر آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران:
https://www.facebook.com/100010889565112/videos/646265659079747/
