پاکستان یکی از بدنام ترین همسایگان افغانستان که در 4 دهۀ اخیر به صورت مستقیم و غیر مستقیم عامل کشتار ده ها هزار از هموطنان ما به وسیلۀ عمال خویش گردیده و این مداخلات غیر موجه تا کنون با شدت هر چه تمام تر جریان دارد طوری که در حال حاضر بیشترین هراس افگنان در کشور پاکستان پناهگاه های امن داشته و از همین جا دست به طراحی و انجام حملات انتحاری و انفجاری به هندوستان ، افغانستان و سایر نقاط مورد نظر خویش در دنیا می زنند چنانچه کشته شدن ده ها رهبر طالبان و رهبران شبکه تروریستی القاعده در خاک پاکستان به وضاحت روی این ادعا ها مهر صحه می گذارد.
حالا که اسرار تروریزم پروری پاکستان آفتابی تر از هر زمان دیگر گردیده است دولت مردان پاکستای به مشورۀ استخبارات این کشور در سدد بیرون رفت از بن بست پیش آمده اند و به همین علت تلاش می کنند با استفاده از هر گزینه یی وضعیت را به نفع خویش بچرخانند.
دولت افغانستان که همواره با خلوص نیت ندای صلح را از هر بلند گویی سرداده و خواستار صلح و ثبات در افغانستان ، منطقه و سایر جهان می باشد مداوم کوشیده تا زمینۀ آرامش را در منطقه فراهم سازد از همین لحاظ به هر روزنه یی سرزده و هر شیوه یی را می آزماید که دعوت اخیر خاقان عباسی نخست وزیر پاکستان از سوی رییس جمهور غنی برای دیدار از افغانستان بخشی از این تلاش ها تلقی می گردد.
آقای عباسی در دیدار با مقام های افغانستان روی موضوعات امنیت، گسترش روابط بازرگانی، تسریع روند گفتگوهای صلح ، برگشت داوطلبانۀ مهاجرین و تخطی های مرزی بحث نموده اند و ظاهراً نخست وزیر پاکستان اعلام همکاری های همه جانبه را در موارد فوق الذکر نموده است اما اکنون که بیشتر از یک هفته از دیدار خاقان عباسی به افغانستان سپری می گردد کوچکترین تغییری در عملکرد این کشور به مشاهده نمی رسد.
راکت پراگنی ها در کنرها همچنان ادامه دارد ، بازرگانان ما با چالش های قبلی همچنان دست و پنجه نرم می کنند ، فشارها بالای مهاجرین افغان همچنان پا برجاست ، کوچکترین فشاری بالای طالبان و سایر گروهای تروریستی از سوی این کشور به مشاهده نمی رسد و نیز فشارهای روز افزون بالای اقوام پشتون آنسوی خط دیورند غرض سرکوب شان همچنان ادامه دارد بناءً گفته می توانیم که دولت مردان پاکستان همچنان بر خر جهل خویش سوار و در سدد فریب جامعۀ جهانی و حکومت افغانستان می باشد.
هر چند عملکردها و سیاست های دولتمردان افغانستان در قبال پاکستان و سایر کشورها پس از رویکار آمدن حکومت موقت به صورت حساب شده طرح و عملی می گردد مگر با آن هم موجه خواهد بود تا با استفاده از روش های دیپلوماتیک این کشور را زیر فشار های جهانی قرار دهد و از جانبی هم تلاش صورت گیرد که اعمال این کشور را در قبال دو رنگی در گفتار و عمل بصورت مستند به جامعۀ جهانی ارایه نمایند.
