هژبر «شینواری» در میان افغانانی که پیرامون را متفاوت می نگریستند و از این منظر، نقد سیاسی افغانستان نیز انواع یافت، خودش را با ترسیم کارتون ها، معروف می کند. این شیوه (کارتون) در جایی که قلم کُند می شود و ادبیات کلیشه می سازد، تماشاچیان (مردم) را تشویق می کند حقیقت آن چه را زیر شدت فرآورده های سیاسی فراموش کرده بودند، در حالی مشاهده کنند که کارتون ها بهتر از آن آرایش های سیاسی، واقعی می نمایانند. این مجموعه ی کارتون های کارتونیست معروف افغان، برای ما که مجریان سیاسی چند دهه ی اخیر را خوب می شناسیم، کمک می کند برای ختم غایله ی نقد که در هر معامله و سازش، بالاخره زمینه ساختند سیاهکاران دیروزی در بستر امروزی، دختران و پسران فلم ها و سریال های دیموکراسی شوند، ضیاع وقت نکنیم. در واقع از ازدواج اینان، به درستی که نسل های چندم تنظیمی، سمتی، زبانی و قومی، طیفی می شوند تا در تجربه ی تلخ ساخت و ساز بیگانه، سرخورده تر از حال فراموش نکنیم: فهم سیاسی استوار بر منافع ما با حضور بیگانه، هرگز حاصل نمی شود.
