نه ستا د مخ ګل ته شبنم شوم،نه بهارپاتې شوم
زه ډېربېوسه ومه،ځکه په قرارپاتې شوم
مادساقي په يوه خبره ميخانه پرېښوده
مادجانان مخ هم ونه ليده،خومارپاتې شوم
زماواړه ملګري خپل مقصدته ورسېدل
خوتوره شپه کې زه پښتون ترېنه په لارپاتې شوم
څو بيته!
