د غريــبې مـــور يـوه اوښــکه وم راتـــوی ســـوم
د انديــښــنو و د غـــمـــو ســــرې رالــوی ســــوم
که هسک په اسـمان کې په ســـتورو کــې ځلـــيږم
پورته و اســــمان ته د دې د دعـــا په روی ســـوم
خــــوا ته د مــقـــتــل ورســره ځــــم کــه ووايـــي
پرورش د دې زه د اســمـــاعـيل په خـــوی ســـوم
په خـولـــه يې اوبه کــړی د ګل غــوندې ســاتـلــم
خـوله خـوله وه دا چــې زه د مـــشکو بوی ســـوم
د حبــــش اوږه وي زمــا سـر نه وي داسې انځور
د کـعــبــې ريـزه ريـزه زه کـوکــۍ کوکــۍ ســـوم
ســهـار پر مــســله مـــې ولـــيدل خـدای و مــــور
قــــــربان تر دې منــظره زه لوګــی لوګــی ســوم
مـــــه پاڅــــېږه د شــــکر د ســــجدې څه سـميـــع
د خدای احسان دی پر ما مورې زه ستا زوی سوم
