راشـــه خپل انځور پکې دباب غونـدې راواړوه
زړه مــې د ســــــندرو د کـتاب غوندې راواړوه
مونږه لکه پرښې درته شپې پر اغزو تېرې کړې
اوس خو مخ ظالمــې! د ګلاب غونــدې راواړوه
زړونه ســـــتا راتلو ته پر لمـــبو د انتــظار ولاړ
خدای دې پر دې للمو د درياب غوندې راواړوه
ژوند څه دی ؟ څو شپې په توپاني درياب کې تېرې کړه
کــډه په شــا بـــېرته د حــباب غونــــدې راواړوه
تش ګوګل به وګورې زما چې څومره شور لري
ته پــــرې تار د څــڼو د رباب غــوندې راواړوه
بس ستا د موســــکا يوه ځلا غواړي زما اوښکې
ماتــو ملــغــــــلرو ته څه آب غـــــوندې راواړوه
خدايه سپينه سوله خو په تورو جنګي سترګو کښې
لــږه د ســـپېـڅلــــي انــقــلاب غونـــــدې راواړوه
