د اندړو په وير کې

 زما په وینو کې لت پته وروره
اې د اندړو باعزته وروره
ستا د وجود وینه دې
په هر یو څاڅکي کې طوفان جوړ کړي
د ظالم کور دې په زور ونړوي
د هر مظلوم چیغه دې
تر بر آسمان ورسوي
زه د شهید له نومه ستړی شومه
زه د یتیم له چیغې غلی شومه
زه مې د کونډې خور ټیکری سمه وم
د خپل یتیم بچی زړګی پالمه
خدایه ! ترکومه دا حالت روان دئ
زموږ په کور دا مصیبت روان دئ
دلته د کونډو کترونه جوړ دي
د یتیمانو لښکرونه جوړ دي
ظالمه بس کړه نور جنت مه ګټه
زما په وژنه ته راحت مه ګټه
ته که هرڅوک یې خودا ظلم کوې
نور دې زغملی نشم

نایاب
اکتوبر- ۲۹-۲۰۱۳
\"\"