دغه نظريه دپخوانۍ نظريې پر خلاف دملي حاکميت له تفکر څخه منځته راغلې،
ملت ويش نه منونکی ټولی دی اوحاکميت پدې ټولي يعنې ملت پورې اړه لري نه په ښاريانوپورې چې دملت
جوړونکې برخې دي
.
که داستازو دټاکلو حق هروگړي ته ورکول شي ،نوددې حق په شتون کې افراد ديوعمل ياځانګړي کارپه ترسره کولو سره داستازو
او واکمنانو په ټاکلو کې برخه اخلي .
ملي حاکميت يواصل دی او وگړي په حقيقت کې ددې حاکميت جوړونکې برخې گڼل کيږي .
بارناو چې دملې حاکميت او دځانګړي کار نظريې له پلويانوڅخه دی په ١٧٩١م کال يې ليکلي وو: رايه ورکول ديو عمومي کارله ترسره
کولو پرته بل څه ندي اوله ټولنې پرته بل هیڅوک له دې حق نه دګټې اخیستلو اجازه نه
لری،په هغه صورت کې چې دټولنې گټه پکې وي ،يو څوک له دې حق څخه معاف کولای شي او يو چاته له هغې
نه داستفادې وړانديز هم کولای شي، نوپدې توگۀ که دټولنې گټې يې غوښتنه وکړي ،کیدلای شي رايه په الزامي توګه يوټولنيز مکلفيت وگڼل شي اویا له هغې نه ډډه کول يعنې په رايه اچونه کې نه
گډون ممنوع وگرځول شي .
