غزل

بې روحه راغلمه په سا  پسې راورسيدم
د خپل وجود په انتها  پسې راورسيدم
 
د پيزيبونو شور او ساز بې برکته نه شي
د ډمې پېغلې په ګډا  پسې راورسيدم
 
چې د جلاد په مخ کې ودرېدم څېره مې نه وه
زه په دې ښار کې په باچا  پسې راورسيدم
 
مورې! له تانه وړاندې نه وې د جنت منارې
بيرنه راستون شوم په دعا  پسې راورسيدم
 
که څو فنا شوې په رنګينو فلسفو کې رانه
خو ستا د سترګو په مانا  پسې راورسيدم
 
زه به ترې شاته شوم طالبه! بې امکانه غوندې
که به څو ځلې په بلا  پسې راورسيدم
طالب منګل