همه میدانیم که متأسفانه با گذشت هر روز آمار مبتلایان به ویروس کرونا در افغانستان در حال افزایش می باشد و این نشان دهنده آن است که این کشور روزهای خوبی را در پیش رو ندارد.
کابل شهر 6 میلیونی که بیشتر از 50 در صد آن را افراد بی بضاعت و زیر خط فقر تشکیل میدهد با گذشت هر روز در معرض بیشتر هجوم ویروس کرونا (کووید19)قرار می گیرد . شهری که بیشتر باشندگان آن از راه کاریگری، دستفروشی ،دوکانداری و سایر کارهای شاقه امرار معاش میکنند چگونه با این ویروس مقابله خواهند کرد؟
آیا حکومت افغانستان که خود در حال حاضر دست به دامان کشورهای کمک کننده است و بیشتر کارمندان خود را ذریعه ی کمک های امریکا و سایر کشورها اعاشه و اباطه می کند صرف نظر از سایر ولایت ها، توان رسیدگی به وضع نامطلوب دستکم شش میلیون باشنده کابل را خواهد داشت؟
آیا گردش ویروس کرونا در افغانستان می تواند تنها با مقابله وزارت صحت عامه و کمیته مبارزه با ویروس کرونا که از سوی ارگ ریاست جمهوری تشکیل شده است از پس این بلای جهان گیر برون آمد ؟
حقیقت انکار نا پذیری که جداً باید به آن توجه داشته باشیم این است که کرونا خطرناک تر از آن است که تصورش را می کنیم و با توجه به این که کشورهای مترقی جهان را این ویروس به زانو در آورده است مسلماً حکومت افغانستان به هیچ وجه نمی تواند از عهده این مأموریت بزرگ بر آید.
تنها کاری را که ما (باشندگان افغانستان+حکومت+گروه طالبان) انجام داده می توانیم بسیج عمومی در مبارزه با این ویروس است و در چنین شرایطی تمام جناح ها باید دست از جنگ و درگیری بردارند و با قاطعیت هرجناح در حد توان خویش در کار جلوگیری از شیوع این ویروس مسوولیت خود را انجام دهد.
اما در کنار این که بسیج همگانی و رعایت بهداشت شخصی از سوی تمام افراد این کشور می تواند مبارزه با ویروس کرونا را موفق سازد، مسئلۀ مهم دیگر این است که به خاطر تغذیه یک مملکت 35 میلیونی که بیشتر از 20 میلیون آن را افراد بخور نمیر و به اصطلاح دست و دهن تشکیل میدهد باید گفت که اینها نیازمند آب و نان اند و بخاطر ادامه حیات نمی توان بدون آب و غذا به سر برد.
از همین رو ایجاب میکند تا سازمان غذایی و سازمان صحی جهان در زیر چتر سازمان ملل متحد و به کمک کشورهای ثروتمند به خاطر جلوگیری از یک فاجعه کلان انسانی هرچه عاجل بسته های غذایی و صحی را برای مردم بی بضاعت افغانستان تدارک ببینند و حکومت افغانستان نیز مکلف است که این کمک ها را به وجه احسن آن به تمام نیازمندان پایتخت و ولایات قرار دهد.
چون شرایط ما با سایر مردم جهان متفاوت است و نمی توانیم با این وضع بدون کمک های جهانی به موفقیت در مبارزه با ویروس کرونا نایل گردیم.
