۱ ـ د خپل زړه غږ ته غوږ نیول
ثبات هغه وخت پیدا کېږي چې انسان د خلکو د خبرو پر ځای خپل زړه ته واوري. زړه تل ريښتيا وايي، خو موږ يې غږ د بوختياوو تر شور لاندې هېر کړو. څوک چې خپل درونی اواز واوري، هغه د سکون لاره مومي.
۲ ـ د فکرونو پاکوالی
ذهن د ژوند انځورګر دی. ګډوډ فکر ګډوډ ژوند جوړوي، خو پاک فکر د ثبات بنسټ دی. د مثبتو نظریو ساتل، د بدګومانۍ لرې کول، او د امید زړول د انسان ذهن اراموي او لاره ورته روښانه کوي.
۳ ـ د احساساتو کنټرول
قهر، خپګان، حسد او بېصبرهتوب د ثبات دښمنان دي. څوک چې خپل احساسات وپېژني او اداره یې کړي، هغه د هرې ستونزې پر وړاندې ثابت ارام پاتې کېږي. د ارامتیا قوت د احساساتو د کنټرول پایله ده.
۴ ـ د هدف ټاکلو ځواک
هدف انسان ته لوری ورکوي. بې هدفه ژوند څپهو ته بېسکوټه کښتۍ ده. یوه کوچنۍ هدف هم د ثبات لپاره ستر ځواک دی، ځکه چې انسان ته د لارې احساس ورکوي او د هڅو دوام یقیني کوي.
۵ ـ د وخت احترام
ثبات د وخت د سمې کارونې څخه پیدا کېږي. څوک چې خپل وخت پر ارزښت پوه شي، هغه بېځایه کارونو ته "نه" وايي او د خپل ژوند د پرمختګ لپاره مهمو کارونو ته وخت ځانګړي کوي. وخت د ژوند زړه دی، د هغه ساتنه د ثبات معنی لري.
۶ ـ د سادګۍ ځواک
هر څومره چې ژوند ساده وي، هغومره زړه ارام وي. زیاته غوښتنه، بېځایه سیالۍ او لوړې هیلې د سکون دښمنان دي. ساده ژوند د روح ښکلا بېرته راژوندی کوي او ثبات لا پیاوړی کوي.
۷ ـ د شکر عملي کول
شکر د ثبات تر ټولو لوی راز دی. کله چې انسان د هغه څه قدر وکړي چې لري یې، د نه لرلو درد یې کمېږي. شکر د زړه د آرام دروازه ده، ځکه چې انسان ته د رضایت احساس ورکوي او د ژوند خوند زیاتوي.
۸ ـ پر الله توکل
هیڅ ثبات د باور له ځواک پرته بشپړ نه دی. څوک چې خپل ژوند د خدای په رضا وسپاري، د هرې ستونزې شا ته د خیر راز ویني. توکل زړه ته سکون، فکر ته رڼا او ژوند ته ثبات ورکوي.
