غزل

 چې    رازونو    د    سفر   ته  سړی  رسي
 
د     يقين     د    باغ   ثمر  ته  سړی رسي


يا به  خوږ  وي  يا به خوګ  لري په زړه کې
د نظر    نه    چې     ځيګر  ته  سړی  رسي


د  خپل  سيوري   نه  به  چرته  سړی  لاړ شي
بې  له    ياره   به   کوم   درته    سړی   رسي


چې  طلب  يې  د  جنون  په رنګ  کې  رنګ  شي
د    ارمان   د  قيصې   سر   ته   سړی   رسي


جوړوی      شي     د    خبرې     نه     خبرې
چې    خبرې     د     بشر     ته    سړی  رسي


چې    چپو    د   سمندر   له   غاړه      ورکړي
عندليبه      نو      ګوهر     ته    سړی     رسي