غزل

 
 
 
لب و دندان ترا صدقه شوم
رُخ تابان ترا صدقه شوم
 
شوکت و شأن تو در حُسن توست
 شوکت و شان ترا صدقه شوم
 
تیر مژگان تو خوردست دل من
تیر مژگان ترا صدقه شوم
 
 موی افشان تو شد بستر دل
موی افشان ترا صدقه شوم
 
لب و دندان تو لعل است و گهر
لب و دندان ترا صدقه شوم
 
رنگ چشمان توست چون روزم
رنگ چشمان ترا صدقه شوم
 
گل به دامان تو کام از تو گرفت
گل به دامان ترا صدقه شوم
 
جان و جانان منی ای جانان
جان جانان ترا صدقه شوم
 
 بخشی! دیوان توست پُر ز غزل
شعر دیوان ترا صدقه شوم