شاعر : سمیع الدین افغاني

شاعر : سمیع الدین افغاني
د نثر لیکونکی : خسرو یوسفزی
د عبرت یوه ښکلې کیسه
د موسی په زمانه کې پیغلې ، ځوان
خپل واده ته کړ دعوت دا عالي الشان

موسی هم ددوئ بلنه کــــړه قبوله
شو روښانه دا محفل موسی له نوره

دې ښادي کې خوشالي وه په هر خوا
ناوې ، ځوان هم وه خوشاله خوله خندا

شپه آخــــر شوه موسی ولید عزرائيل
د بام سر کــــې په لیدو یې شو دلګیر

ویل: چې څه دې دی مطلب دلته راتلو ته
زه پریشانه شوم پدې شپه ستا لیدو ته

ویل: راغــــلی یــــم د رب ده دا رضا
ناوی ،شاه نــــه نن شپه اخلمه زه ساه

هغه داسې دوئ بــــه و چیچي تور مار
دوئ بــــه مړه کاندي دمار مرګني زهر

دې حالت کې به روح اخلم دې جوړې نه
نشته وخت دوئ لره ډير لدې مدې نه

موسی فکر او په هوش د پیغلې، ځوان شو
سرنوشت ددې جوړې ته ډیرپریشان شو

سبا وخته موسی راغي دوئ لیدو تــه
ځوان او ناوې جنازې او خښیدو تــــه

موسی ولید ناوې،شاه دواړه ژوندي دي
بس اخته پــــه خپل خوشاله زندګي دي

هم یې ولید یو تور مار ددوئ تر څنګ
چې مړشوی، اوږد پروت دی په بد رنګ

بیا موسی و کړه پوښتنه جبرائیل نه
ددوئ عمر اوږدیــــدو علت، دلیل نه

عزرائيل ویلې مــــوسی ته پــــه دا شان
لاړ شه وکړه ناوی ،ځوم نه دا پرسان

موسی لاړه دې جوړې نه په پرسان شو
موسی ځوان ته په همدې ژبه ګویان شو

کوم یو نیک عمل مو کړی چې سبحان
عمر ډیر درتــــه نصیب کــــړه هم زمان

ځوان ویلې چــــې محفل کله تمام شو
خلک لاړل د واده رســــم انجــــام شو

پخه شپه کــــې د کــــور ور وټکید لو
د ور شاتــــه یــــو فقیر مــــې ولیدلو

ما ویل: څه دي بابا څنګه یې راغلی؟
پدې شپه کــــې دلته چا یې را لیږلی؟

ویلې: ځوانه شوم خبر ستاسو ښادي وه
ستاسو کور کې په ماړه نس خوشالي وه

د څــــو ورځو زه یمه وږی او نهــار یم
بس د ولــــږې بې اختیاره یــــم بیمار یم

اوس راغلی یم چې وږی نس مې موړ کړې
پدې کارباندې بیمار حالت مــــې جوړ کړې

زه حیران شوم چې فقیر ته به څه داد کړم
څنګه وږی نس یې موړ او زړه یې ښاد کوم

کور کې نوره ډوډۍ نه وه صرف دناوی
چې اخته وه سمول یــــې د کــــور چارې

په کوم وخت چې سوالګر ډوډۍ غوښتله
د سوالګــــر خبر دې نــــاوې واوریدله

ناوی خپله ډوډۍ راوړلــــه سوالګر ته
کوم چې وږی وه راغلــی ددوئ در ته

سوالګر هــــم ورته د عمر دعــــا وکړه
په خوراک یې د خپل نس تسلا وکــــړه

مونږچې کله شوواپس خونې تر څنګ
سرنه دیګ په کټ ګذارشوکلک تر سنګ

ناوی دیګ له دې تاخچې ښکته کولو
دیګ شیوه شو پــــدې مــــار ولګیدلو

مار شو مړ په هغه دم په دغه ځای
تر سبا مونږ عبادت وکــــړه د خدای

عزرائيل ویــــلې : موسی ای پیغمبره
صدقــــه رد دبــــلا ده ای ســــروره

صدقه باندې حاصل د رب رضا شي
شي د اوږد عمر خاوند، ورکه بلا شي