با نزدیک شدن زمان برگزاری انتخابات پارلمانی و شورای ولسوالی ها احزاب سیاسی برای کسب منافع شان بیشتر از گذشته فعال شده اند.
در تازه ترین رویداد شماری از احزاب سیاسی در کابل خواستار ابطال پروسه ثبت نام رای دهندگان شدند این درخواست در حالی صورت می گیرد که میلیون ها تن از باشندگان این کشور با شوق و علاقه پای مراکز ثبت نام رفتن تا در انتخابات های آینده اشتراک گسترده داشته باشند. این احزاب همچنان هشدار دادن اگر خواست های شان قبول نشود مانع رفتن مردم به پای صندوق های رای خواهند شد.
این دیدگاه احزاب سیاسی در شرایط کنونی قابل نگرانی است چون اینگونه ابراز نظر ها و سیاه نمایی ها در برابر انتخابات ، آینده این پروسه را جز اینکه با چالش همراه می کند حلال مشکلات نخواهد بود.
رییس جمهور غنی به این پیشنهاد احزاب سیاسی نیز واکنش نشان داده و آنرا به خیر مردم این کشور ندانست و از احزاب خواست با طرح های عملی که در آن منافع مردم نهفته باشد نه منافع شخصی گام بگذارند.
اقای غنی گفت که هر کسی نمی‌تواند ادعا کند که اختیاردار این وطن است و سرنوشت انتخابات را یک قشر تعیین کرده نمی‌تواند.
وی افزود: "انتخابات را یک قشر تعیین کرده نمی‌تواند، اکثریت قاطع مردم افغانستان نتایج انتخابات را تعیین می‌کنند، این سیاسیون چه کسانی استند که به نماینده‌گی از مردم سخن می‌زنند؟ چه کسانی آنانرا انتخاب کرده‌اند؟ چه وقت مردم برای آنان صلاحیت داده‌اند تا به نماینده‌گی از آنان سخن بزنند؟ ۴۰ درصد چاره در دست آنان بود چه کردند در این ۴۰ سال جواب دهند؟ اینکه من حوصله دارم به این معنا نیست که ترس داشته باشم و به این معنا نیست که هر که بیاید و بگوید که اختیار این کشور را دارد."
اما چرا احزاب سیاسی هر از گاهی در برابر پروسه های ملی قرار می گیرند و آیا تا اکنون این احزاب طرح و یا پلان موثر را برای نهادینه سازی دموکراسی در افغانستان داشته اند ؟
پاسخ این سوال در میان افغان ها به خصوص قشر تحصیل کرده این کشور ساده است و همه مردم کارکرد های شماری زیادی از احزاب سیاسی را که از بطن جنگ بیرون امده اند میدانند.
مهاتما گاندی رهبر سیاسی و معنوی هند که ملت هند را در راه آزادی از استعمار رهبری کرد می گوید "ما فقط به وسیلهٔ اندیشه های سالم سیاسی مبتنی به منافع عامه (مردم) می‌توانیم عقیدهٔ مخالفان خود را تغییر دهیم، نه با تنّفر. تنفر وحشیانه‌ترین شکل خشونت است و خشونت به شخصی که تنفر دارد آسیب می‌رساند نه فردِ موردِ تنفر" . امروز شماری زیادی از جریان های سیاسی در کشور خلاف اندیشه های مردان بزرگ سیاسی جهان به خصوص مهاتما گاندی عمل می کنند و جز ترویج خشونت و تنفر در فضای کشور چیزی برای بهبود وضعیت ندارند.
فرهنگ منفی نگری در بحث های سیاسی چالش کلان در برابر مردم افغانستان است که هر از گاهی از سوی سیاسیون مطرح می شود و حتی در برخی موارد برنامه های کلان سیاسی ، اقتصادی و اجتماعی کشور به گونه بی رحمانه مورد نقد غیر اصولی قرار می گیرد.
نقش جریان های سیاسی برای ثبات هر کشور ارزنده است و همین احزاب سیاسی اند که حکومت ها را بطرف روشنایی در حرکت می آورند اما در افغانستان با تاسف باید گفت که جریان های سیاسی حرکت معکوس را انجام داده و خلاف اصول سیاسی گام گذاشته اند. امروز در پروسه های انتخابات ، صلح و اقتصاد طرح های احزاب سیاسی و همکاری این جریان های بیشتر از گذشته حس می شود اما انتظاری که از این جریان ها وجود دارد همواره با یاس همراه شده است جون تصمیم در میان این احزاب برای آوردن ثبات در افغانستان نیست و این احزاب ثبات را به نفع جریان های شان نمی دانند.
در این میان نقش مردم زیادتر برجسته می شود که اکنون زمان آن رسیده تا با سر دادن صدای وحدت پروسه های ملی مانند انتخابات را حمایت کنند و در کنار کسانی که زیر چتر احزاب سیاسی معامله و تجارت می کنند قرار نگیرند.
