په څمکنيو کې د قربانيانو او زيانمنو شوو ملکي خلکو وارث او پلار سره مرکه

پښتو ژباړه يې هم لوستی شئ :
Date: 10JUL10
Message: 312 Interview with Chamkani Survivors
Interview conducted with Gula Gha, 28-year-old male from Parachinar District, Quram Agency area, Pakistan. (July 10, 2010). Gha stated he does not work and that he is a beggar.
Mr. Gha stated that he and 14 of his family members were traveling in a van coming from Pakistan on their way to Kabul.
He said that as they were passing through the Cham Kani District of Patikaya Province a white Toyota corolla with five insurgents inside came up behind them and tried to get the van to stop several times. Finally the corolla passed the van and pulled in front of it blocking the road. When the van stopped the insurgents jumped out of their vehicle and opened fire on the van.
He said the insurgents then took the survivors out of the vehicle and shot them by the side of the road. “My daughter was asking me why are they shooting everyone,” he said. “They thought we were working for the government.”
When the gunfire stopped only Gha, his five-year-old daughter and one other passenger survived. Gha and the other survivor sustained gunshot wounds. His five-year-old daughter had several bullet holes through her clothing, but she was not hit by gunfire.
Gha stated that he and his daughter were trapped inside of the van for two-hours and no one would stop to help them. He said his daughter was finally able to get out of the vehicle and flag down another vehicle to help them. The three Samaritans took the injured men and Gha’s daughter to the base in Patan District where they were treated and then flown to Camp Salerno for further treatment.
“I thank the ISAF forces so much,” said Gha. “If it was not for your help I would have died. I had lost a lot of blood, but the American doctors saved my life. I will never forget them.”
تيره ورځ (10.07.2010)په څمکنيو کې د قربانيانو او زيانمنو شوو ملکي خلکو وارث او پلار سره مرکه
ښاغلۍ ګل اغا چې د تيرې ورځې پيښې څخه ژوندۍ راوتلۍ وو ، خبريالانو ته داسې وويل ، نوموړي خپله کيسه داسې بیان کړه او زیاته يي کړه چه مونږ هغه بله ورځ د پاړاچنار پاکستان څحه د افغانستان څمکنيو په طرف راخوځيدو ده زیاته کړه چه مونږ کله چه د څمکنيو په خاوره کې سفر کولو زمونږه د فلاينکوچ موټر شاه ته يوه سپينه کوروله په تيزۍ سره راغله او زمونږ د موټر د ودرولو کوشش يي وکړو ده زیاته کړيده چه مونږ لومړۍ پوه نه شوو ، او موټر مو ونه درولو ، نو مونږ موټر مخې ته يي خپل موټر واچولو او لاره يي بنده کړه ، مونږ چه څنګه موټر ودرولو سمدستي دوی د خپل موتر څحه راښکته شول او زمونږ په موټر باندې يي د ډزو شروع وکړه ، چه په نتيجه کې يي زما د فاميل ۴ کسان ووژل شول او ۴ نوره ټپیان شول ، په شمول دما ، نومړۍ ګل اغا زیاته کړه ، چه دغو واسلوالو کسانو مونږ هر يو د موټر څخه راويستو او په خپلو ټوپکو سره يي وويشتو ، ده زیاته کړه چه زما يوه پنځه کلنه ماشومه چه پدې پيښه کې بچ شوي وه وروسته د دوو ساعتو څخه د موټر څخه راووته او او زه چه دوه ساعته د سرک په څنډه ټپي او زخمي حالت کې پروت ووم او څوک نه وو چه مونږ هسپتال ته يوسي ، ده زیاته کړه رما دغې لور وروسته له دوو ساعتو څخه پدې وتوانيده چه په لاره کې يوه موتر ته لاس ورکړي او ويي دروي ، ده زیاته کړه مونږ ټول زخميان شوي خلک دغې موټر واله د ډانډپټان ولسوالۍ ته د ټداوۍ لپاره يوړو ، او هغه نه وروسته بیا ايساف مونږ د خوست د سهراباغ هسپتل ته يوړو او زمونږ غلاج يي وکړو ده زیاته کړه ، چه ما ډېره وينه د لاسه ورکړي وه که د امريکايي ډاکټرانو ما سره مرسته نه وی کړي نو زه به د ټپونو د لاسه او د وينې د کمبوت د وجې به مړ شوی وای خو دغو امريکايي ډاکټرانو ما سره مرسته وکړه ، او د دوی دا مرسته به زه هيڅکله هم هيره نه کړم ، ده زیاته کړيده چه تاسې وګورۍ زما د وړوکي ماشومې جامې د کرتوسو د لاسه سورۍ سورۍ دي خو الله پاک هغه ساتلي ده، د ده سره يو بل کس هم ټپي وو.