غزل

یــار پــــــــــه سترګو کې دشـــاتو چینې راوړي
راشي ځان ســـــــــــره مچکې خـــواږې راوړي
 
پـه دعـا سـره روان شي بـې لــــــــــــه عشـــقـه
لـــــــــه سپیڅلي کعبې راشي ښــــــیرې راوړي
 
ســـــر یې پـــاتې پـــه سـجده شي تــــن را پاڅي
چې پـــــــه ګوتو کې مســــجد تــه تسپې راوړي
 
د خپل عشق تابوت یې بــــــــــار دی قاتل نه دی
دا سړی پـــــــــــه وینو سرې چې اوږې راوړي
 
دمشــحر پـــــه ځـــمکه ژاړي لـــــــــــیونی دی
د دوزخ لــــــه ویــــــــــرې هسې توبې راوړي
 
خدای راکړی دیـــار سترګو کې کـــــــــوثر دی
د شـــــراب،شــــراب لـــــــه مخه پیالې راوړي
 
د ګورګورو یاران سرې شونډې ترې ښکل کړي
یار په سپین مـــخ کې چې سترګې وړې راوړي
 
ـــــــــــــــ
طالب منګل
»»»»»
جمعه د ١٣٨٩ لمريز کال د غبرګولي ١٤