کاندیدای اکادمیسین استاد محمد اعظم «سیستانی»
جوانی که یک تنه در مقابل لشکری از دروغ و شر و فساد به پاخاسته و نمی خواهد بیش از این در برابر زورگویان و دروغ پردازان «شر و فساد»، اعم از ستمی و سقوی و مافیای چور و غصب حقوق مردم، به خاطر مصلحت بینی های بیش از حد، خاموش بماند، کسی است صاحب قلم و نکته دان و سریع نویس و ملی اندیش به نام مصطفی عمرزی!
عمرزی در مقاله های چون: «جنایاتی که فراموش کرده ایم»، «آیا ویرانگری ها عمدی نبودند؟»، «رسوایی آن روز»، «از فرصت ها استفاده کنیم»، «انبوه افراد مسلح» و غیره و غیره، عملاً در پیشاپیش طیف وسیعی از تحصیل دیده گان و قلم به دستان قوم کثیرالعده و سرنوشت سازی قرار دارد که از چهار دهه به این سو به نام های مختلف (مجاهد، اشرار، طالب و داعش) از سوی متجاوزین شرق و غرب، مورد سرکوب و انواع حق تلفی و اجحاف، قرارگرفته اند.
گروه های نوکر صفت و فرصت طلب با قرارگرفتن در صف دشمنان اکثریت آزادی طلب این کشور، از هیچ گونه دنائت و پستی دریغ نکرده و در سایۀ عنایت قدرت های بیگانه، کرسی ها و مقامات مهم و پُر اعبار دولتی را غصب و با استفاده جوئی های نامشروع از کمک های بین المللی برای خود شهرک ها و مارکیت های تجارتی ساخته اند و برای حفظ این دارائی های فرعونی تلاش می کنند با اعمال وحشیانهء خود، هر سال در روز 18 سنبله، نظم و امنیت عامه را مختل کنند و با قدرت نمائی در جاده های پایتخت، سایر باشنده گان کشور را از این طریق روحاً شکنجه کنند؛ عیناً همان کار هایی که بچۀ سقو در دورهء قدرت خود بر مردم کابل می کرد- تا آن که طوفانی از سمت جنوب برخاست و دامن این شر و فساد را از کابل برچید.
مقالات مصطفی عمرزی، پاسخ به چنین وضعیت ناهنجار و غیر متمدنانه است که لازم است جوانان و قلم به دستان ملیگرا، آن را با دقت بخوانند و از وی حمایت کنند.
برای عمرزی عزیز در راه بیداری و همبسته گی بیشتر جوانان کشور، آرزوی توفیق می کنم.
