لراوبرمخ

چـــې داوښـــکوپـــه اوبو وي لوندبشرمخ
په اسمان دمحـــــبت بــــه لـــوړ وي سرمخ
د ډيـــــوې دســــــــوز ژړاهـــــله رسواشــوه
چې پتنګ ورباندې وســـــــو بــــرابــرمـــخ
له هيڅ بوټي نه به ګل مـــــــيوه ونــــه شــي
څو يې مخ ته بــــرابـــــر نــــه کـړي دلمر مخ
دژونديو، ژونـــدون هــــله پـــه ټکون شي
چې په وينو کې يې سور شـــي دځيګر مخ
د احتياج شرم په صــــبر زور اور شــــــــــي
په هنداره کتی نــــــــه شـــي خــپل بشر مخ
چــــــې په لاس کې يې دزيار تڼاکې نه وي
نــــه بـــه ويــــني خــــوشالي نه د ګوهر مخ
ماذيګر ګل او ګـــــلزار شـــــي دمئيـــــــنو
په ګودر چې يو بل وګوري دلـــــــبر مــــــخ
خدمتګار په پښتونخوا باندې مئـين دی
خيـــــبر پـــــوزه پــــښتانــــه يــې لراوبرمخ

محمد يوسف خدمتګار مزدورزوی