ای د تورو شپو هجرانه
ته هم سخت يي له جانانه
اوس هر وخت په ما ميلمه يې
ته به ځې کله له مانه
زما زړه هم نور اوبه شو
زور مې تلی دی له ځانه
د یو غم وس نلرمه
ولې راکوې ته پریمانه ؟
په ما څومره ته يي ګرانه
تپوس وکړه ته له چانه
هغه وخت به کړې افسوس بیا
چې زه لاړ شم دې دنیا نه
چې نه دې منل همته
زه اوس ګرځه پريشانه
هېواد همت : کابل جان
ګران افغانستان
