مـلا نصــرالدين يو دوکانــدارته ورغــلي او کورتۍ يې بيه کـړه دوکانــداريــې بيــه ورته وويل مــلا صــاحب کـــورتــۍ واغــوســــتل اوروان شو څــوک قــد مــــه لانه وو تـلــلي بيرته راوگرځيدي اودوکـــانــــدارتـــه ئــــې وويـــل چــــي کــورتۍ واخـــله پـــه عـــوض کـــي يــې چپـــنه راکــړه دوکانــــدار چـــپــنه ورکـړه اوملا صاحب پــــر اوږو کـــړه اوروان شـــو دوکاندار ور ږغ کــــړه چـــي ملا صـاحب دچپني پيــسي راکـــړه مـــلا صـــاحب ورتــــه وويــل چــي مــااو تا سودا وکـړه کـورتۍ مي درکړه چپنه دي راکړه نــورنـــوڅـــه سـته دوکاندارورته وويل چي دکورتۍ پيسي دي هم نه دي راکړي ملا صاحب وويل چي کورتۍ خومانه ده وړي وتاته پاته سوه.
