یو نیک تاجر خپل د دوکان کاریګر ته ویلي و: په چا چې مال خرڅوې دوکه مه وسره کوه د هغه شي عیب ورته وایه!!
یوه ورځ یو یهودي راغی جامې یې واخیستې، کاریګر فکر وکړو چې دا خو کافر دی، د جامو عیب به نه ورته وایم، جامې یې په لوړ قیمت پرې خرڅې کړې.
څو ورځې پس د دوکان مالک د کاریګر له دوکې خبر شو، یهودي پسې ورغی، پيسې یې ورکړې ویل دغه جامو کې عیب دی، پيسې دي واخله!
یهودی: زما خو خوښې وې او د جامو په عیب نه پوهیدلم، تا ولې داسې وکړل؟
تاجر: زه مسلمان یم، رسول صلی الله علیه وسلم ویلي دي (من غشنا فليس منا) رواه المسلم
چا چې دوکه وکړه له موږ څخه نه دی.
یهودي ویل: دا پيسې د بیرته واخله، ځکه ما هم جعلي پيسې در کړې وې ، بیا یهودي کلمه وویله او مسلمان شو.
_________________________________________________
عمر رضی الله عنه به ویل: "خلک د الله تعالي لارې ته را وغواړئ، په داسې حال کې چې تاسې چُپه خوله یئ ، خلکو ویل هغه څنګه...؟
عمر رضی الله عنه: په ښو اخلاقو سره.
