وايې ساپی کاغذ قلم را سره دواړه شته دې
دوي نه ویریږم زه یې لیکلی نه شم
ولاړ رقیب دی زه ژړلی نه شم
دا وران وطن نور جوړلی نه شم
عجیبه خلک دې په ګناه باندې فخر کوي دوي
بی وسه زه یم د ګناه یې منعې کولاي نه شم
دا مې وطن دی تیرینه چیرته ولاړ شم
په پښو معذور یم چیرته تللی نه شم
خلیل الله توحیدیار ساپی
