شاعر: ګل رحمان رحماني
زرده چې راشي سندريز وختونه
ماپه شپيلۍ کې
د سندروپه ځاى
تل ځوانيمرګې ژړا ګانې کړي
ژونده
سلګۍ زما ترخې دي که نه ؟
ما ستا په نوم
د يوې خوږې مينې
زهرو تريخ جامونه څښلي
ژونده لږ صبر
لا ناهيلى نه يم
زړګى مې غواړي
چې له خپلو چيغو
ستا په ورغوي کې
راشنه کړم
سندريز وختونه
٨/٧/١٣٨٢
