توره شپه خـــــوره کړي، شمعه پټه لــه پتنګه شي
کرکــــه زمــــا زیاته نوره هم لـــه دغه جنګه شي
تا ټولې خبرې راتــــــــه بیا په خندا وکـــــړې خو
دغـــــه راتـــه وایـــــه د سبا وعده به څنګـــه شي
ته خــو ښه پوهیږې خـو بیا هم د ناز خبرې کړې
دغسي نازو ته زمــــــا ژر حوصلـــه تنګـــه شي
زه یې په زړه لاس کیږدم، د زړه درزا یې واورمه
هغـــه چې په ناز زمــــــا په غیږه کې راړنګه شي
مـــاته په یادګار د زلفـــو درې تارونه پریږدي ځي
زړه نازړه غرمـــــــه چې مې روانه له پالنګه شي
ته به هم زاهده زور د مینې ته لاس پورتــه کړې
تاته په خندا کـــــه چیري ښکلې غنمـــــرنګه شي
ته بـه وایې دلتــــــه د انسان روح قبضه شوې ده
کله چې زموږ کلي محــــروم د ډول له ډنګه شي
علم ګل سحر
