تلو ، ما رومال کې ورته غوټه کړې چابکې اوښکې
ورسره وي به که به وخته وي ترې ورکـــې اوښکې
په ده د کاڼــــــو باران بـــــــــيا هم مســـــکي ماته کاته
ځکه مې سترګو کې شوې پاتې هکې پکې اوښکې
زه چې شهـــيده ستا تصوير له شيــــــشې ګرد پاکوم
شـــــــي راروانې په باړخو ســــــــتا د ادکې اوښـــکې
په څير د غـــــــشو چې د چا د زړه نه ونه وځـــــــــی نو
خاونده دومره هم نو مه کړې د چا ســــپکې اوښکې
هغه لا پل اخــــــــــيستی نه و پــــــــــــسې شړ ېې وهل
ما وې چې وي به دا ميراتې په زړه کلـــکې اوښکې
