تورې سترګې دې ښامار دی سړی خــوري
سپين رخسار دې پريوار دی سړی خوري
تـــورې وروځې دې کــږې وږې پـه سـترګو
کـه منصور اوچت په دار دی سړی خـوري
ولــــولــــــې د مـــــحــــبــــت راســـــــره مـــــل دي
شــوخې ســـــترګـې دې موجونه په يـرغل دي
خـــولــه غـونچه ګـــــل د انار دی سړی خــوري
ســپـين رخسار دې پريوار دی سړی خــوري
چـې خـــبر شــــوم د خـپـل ځانه نه ناخبر شوم
چـې ستانګزيه پېښ پـه څه رنګه دلبر شوم
بــــــې وفـــــا کــــه وفـــــادار دی سړی خوري
ســپين رخسار دې پريوار دی سړی خوری
رفيع الله ستانګزی
