الحاج قاضی محمودالحسن جاهد
یکی از مرض مهلک و خطرناک که در میان مسلمانان ریشه عمیق پیداکرده اکثریت مردم در آن گیر و سبب مشکلات در جامعه شده است غیبت است، این مرض مهلک دامنگیر خاص و عام گردیده کمتر انسانی سراغ میگردد که در دام این هیولای کشنده واقع نگردیده باشد، در هر مجلس به هوس و امید خیر و برکت شرکت می شود و از سیمای ظاهری و عبا و قبای مزین کسانی که نشسته اند پیام خیر و خوبی و صلاح در ظاهر دید ه میشود مگر با سپری شدن لحظات کم، بدترین الفاظ و حکایاتی که میین جرح و بدگویی دیگران است شنیده میشود، مشکل به نظر می رسد که با هرکس در هر لحظه و در هر مجلس پرخاش کرده چون سد فولادین مانع سخنانی شد که بر سبیل غیبت بر عزت و آبروی دیگران تجاوز میشود.
چرا اینحالت در اجتماع عمومیت پیدا کرده اکثریت مطلق را در دام خود بسته است؟ احتمالات زیادی وجود دارد، برای اینکه با موشگافی های مدبرانه عامل اصلی این مرض ریشه یابی شده برای رفع و علاج آن اقدام گردد کار و فعالیت و تفکر و تامل زیاد کار است و این کار و فعالیت ، یکی از ضرورت های اهم زندگی را تشکیل می دهد، فکر میشود که عدم توجه به تربیت سالم، فضا را تیره ساخته عقده ها و کینه ها را افزوده است، تحمل پذیری کمتر شده، غرور بی جای و خود پسندی های ناپسند در اذهان جا گرفته است، هرکس به خود توجه کرده اهمیت اصلی زندگی، اجتماعی، وحفظ سلامت اجتماع را در نظر نمی گیرد، تلاش روی جلب منافع شخصی جز لا ینفک زندگی اشخاص شده برای دستیابی به آن به گونه های مختلف کوشش میکنند، نمی گذارند که دیگران به منافع دست یافته دارای امتیاز گردند همین امر باعث بر آن میشود که دروازه غیبت باز شده مردمان حسود و کینه توز ازین راه خود را تسلی دهند .
برای رفع و زدودن این مرض مهلک لازم است که در تربیت سالم مردم توجه عمیق شده بر تفکر و تعمق و ژرف نگری ها بیشتر ترکیز گردد .
سیمینار های علمی و تربیتی، اندرزها و مواعظ دینی، نشاندهی پیامد های ناگوار و عواقب وخیم غیبت، می توانند که آهسته آهسته این دروازه را مسدود و مسیر حرکت مردم را برای رسیدن به اهداف و اغراض دینی مشخص و معین سازد، روی این اشخاص انگشت شمار جامعه ما، باید به حساسیت این موضوع پی برده جهت اصلاح و پاک کاری جامعه شب و روز کار و فعالیت کنند تا در آینده دور و یا نزدیک حداقل راه یابی این مرض مهلک را کمتر ساخته زینت خاص در مجالس به وجود آورده شود .
