غزل


ورك دی رانه خلکو خپل جانان پسي ګرځېږم سرو لعلو، نه ډک افغانستان پسی ګرځېږم
زه به یی په وینو خپله سپینه توره سره کړمه چاچی شهید کړی قاسم خان پسی ګرځېږم
ستړئ ستړئ ګرځم حجرې می پسی چڼ کړلېنه می شته د ټنګ ټکور یاران پسی ګرځېږم
خپله جادوګره شاعری به ورنه ځار کړمهځم د بهیر شاعر دیوان پسی ګرځېږم
شاعر بهیر غورځنګ