غزل

چې دی پروت یمه کوڅه کې
دا می مینه لیونۍ ده

له دی سترګوېی معلومیږي
چې دا پیغله غرڅنۍ ده

دا چې واورو کې شين شوی
ښکاري ګل د پسرلۍ ده

دا چې دنګه ده په ونه
دا ھرومرو خوستۍ ده

چې نقیب زړګی ېی وړی
دا ھماغه ساده ګۍ ده 
نقيب الرحمن لکڼوال