غزل

ر اغلې ستا په سترګو د دنيا د حر ص لړ ې
نه وينې چې درومې دعقبا په لوري شخړې
 
مينې ددنيا قارون ژوندی په ځمکه ډوب کړ
د ه  ته  په  ډير پند د کليم  پا که  ژبه   ستړ  ې
 
شپږ لکه کلونه عزازيل په طاعت تير کړه
بو خت   شو لکه  خرآخر د کفر   په   چقړ ې
 
خوی د چارپايانو کړې جوسه دې دسړي ده
شين ډکی چې وينې له ګړنګه پسې رغړې
 
تن چې د مشغول د باري خدای په طاعت نشي
څه شو که ژوندی يې په صورت په معنی مړ يې
 
وايه دا ګفتار و دانايانو ته (حافظه )
څه لره پڅخه د زړه په عام مجلس کې سپړې