غزل

که دټول جهـــــان غم راباندې انــبار وي
خوچې خوره مسکاپه شونډوديــار وي
که هرڅوکړاوونه وي په عشق کــــې ئې
که هرڅــــوکرلـــي راته رقيب  خـار  وي
ترابـــــــــــــده پــــــورې به ورتـــه تـــپيږي
هرڅوزرګئ سورۍ سورۍ په تلواروي
حسن ته ئې سجده کړم، تل داګناه کړم
کـــــــه هرڅوراته عــذاب دناريادار وي
زه ولــــــــي به عمري ورته انتظار کــړم
خــيرکه دا د فراق شپې هزار هزار وي